شَک‌گرایی آفتی عظیم بود که در ابتدا موجب شد تا وجود خدا و به طور کُل تمامی موضوعات و حتی پدیده های مادی جهان به عنوان توهمات و خیالات فرض گردد و در نتیجه انسان را دچار سرگشتگی نماید؛ آفتی عظیم که در نهایت با نسخه ی شفا بخش رنه دِکارْت (René Descartes) به عنوان یکی از فیلسوفان مُلحد پس از رُنسانس و متفکران برجسته عصر روشنگری همراه گردید و به تدوین اصل کوژیتو (Cogito) و در نهایت به پی ریزی نظام ارزشی غرب بر بستر تفکر بشر محور یا اُمانیسم (Humanism) انجامید، اصلی که در گام نخست، به غیر از این واقعیت که شک می‌کنم، شک در تمامی موضوعات را موجه می دانست و پس از آن با محور قرار دادن انسان به عنوان کسی که شَک می کند و بیان این مطلب که شَک، یک نحوه از حالات اندیشه و فکر است، از یگانه واقعیت عالم یعنی وجود انسان رونمایی می کند و با اعلام این مطلب که می‌اندیشم یا فکر می‌کنم، پس هستم (I think, therefore I am)، صراحتا اثبات می نماید که بَشر تنها چیزی است که نمی توان در مورد وجودش تردید داشت و شَک نمود.

دکارت با طرح شَک‌گرایی خود، اقدام به معرفی انسان و وجود آدمی به عنوان اصلی غیر قابل تشکیک نموده و بَشر را محور معرفت های یقینی معرفی می نماید، موضوعی که سبب می شود تا انسان با محور قرار دادن خویش، هر اصلی به جز خودش را رد نماید و بدون توجه به جایگاه انسانی خود به عنوان مخلوق و جانشین خداوند بر روی زمین، خود را به نوعی جایگزین خدا پنداشته و در این راستا صنعت سینمای آمریکا نیز بر پایه ی همین اصل، نقش بسزایی را در بسط و گسترش تفکر بشر محور یا اُمانیسم (Humanism) ایفا می نماید و از این جهت عموم تولیدات هالیوود را می توان آثاری با این محتوا دانست، آثاری که با ابزار شَک‌گرایی و تمسک به روش دکارت، سعی در حقنه ی باورهای بشر محورانه و به تبع آن تقابل با تفکر خدا محور می نمایند، آثاری بسیاری که مجموع آن فهرست بلند بالایی را شامل می شود و در این میان شاید بتوان از اینسپشن (Inception) به عنوان یکی از برجسته ترین این آثار نام برد.

اینسپشن (Inception) یکی از محصولات مهم سینمای هالیوود است که در سال ۲۰۱۰ میلادی توسط کریستوفر نولان (Christopher Nolan) ساخته شد، اثری سینمایی موفقی با بازی لئوناردو دی‌کاپریو (Leonardo DiCaprio) که در موعد اکران خود توانست به فروشی ۸۰۰ میلیون دلاری دست یابد و شهرت بیش از پیش کارگردان و نویسنده ی انگلیسی الاصل خود را فراهم سازد.

اینسپشن در ظاهر سعی می کند تا نگاه شک گرایی را به نحوی افراطی مطرح سازد و اذهان عموم مخاطبان خود را به این سمت و سوی این نکته هدایت کند که در واقع هیچ واقعیتی وجود ندارد. اما قطعا کارکرد این اثر سینمایی چیزی فراتر از ایجاد یک خلصه ی بی مفهومی و حقنه ی پوچ گرایی و بی‌معنی‌انگاری (Nihilism) به مخاطب سینمایی می باشد و       بُن مایه ی داستانی خود را بر این واقعیت استوار می کند که تنها وجود موجود و قابل اعتماد خود انسان است و سایر موضوعات و حتی وجود انسان های دیگر نیز چیزهای بی معنایی است که قابل اثبات نمی باشد و بعضاً یک وهم محض است و در این میان معتقدان به مذهب و باورمندان به خدا و حتی معتقدان به وجود سایر موجودات، همچون افرادی هستند که بیهوش شده یا دچار مستی و گیجی می باشند و از این جهت است که فیلم سعی می کند تا به معرفی گروهی با مذاهب و تفکرات دینی مختلف مبادرت ورزد و به این منظور اقدام به چینش شخصیت دام کاب (Dom Cobb) به عنوان فردی مسیحی و شخصیت محوری اثر اقدام می کند که دزدی حرفه‌ای است و با ورود به رویای افراد، اسرار آن‌ها را می دزد. همکار اصلی او، یعنی ایمز (Eames) را که تخصصش در جعل هویت است، به عنوان یک یهودی معرفی می نماید و در عین حال شخصیت مسلمان اثر را شیمیدانی به اسم یوسف (Yusuf) قرار می دهد، فردی که در کنار شخصیت مسیحی و یهودی اثر قرار گرفته و داروهای بی‌هوشی گروه را می‌سازد.

اینسپشن از جنبه های مختلف قابل بررسی و توجه است، اما قطعاً این اثر سینمایی با تاکید ویژه  خود بر این نکته که پس شاید الآن همه ی ما خوابیم و هر آنچه را می بینیم خیالی بیش نیست، سعی می کند تا مبتنی بر آموزه های دکارت در وجود همه چیز غیر از وجود کسی که خواب می بیند شک نماید و به نحوی هوشمندانه بر اصالت وجود انسان تاکید ورزد و در عین حال صاحبان تفکر خدا محور را همچون دزدانی به تصویر کشد که موهومات را بر ذهن خواب رفته آدمی وارد  می سازند و این گونه می شود که این اثر سینمایی با توانمندی فوق العاده ی کارگردان خود به عینیتی تجلی یافته از برای تفکر بشر محور یا اُمانیسم (Humanism) مبدل شده و باور شاخص تمدن غرب در معرفی دین به عنوان افیون توده ها (Religion is the opium of the people) را برای مخاطب سینمایی خود به تصویر می کشد؛ که البته در این میان اسلام نقش موثر شیمیدان را در به خواب بردن هر آدمی با سطح هوشیاری های مختلف ایفا می نماید.